Tolki ŭ čas, kałi śmierć tvaja pryjdzie i ŭstanie,
Kałi choład pačuješ adviečny ŭ dušy, –
Zrazumieješ žyćciovaje ščaście... Skažy,
Ci škada tabie žyćcia, što ŭ serca zahlanie
Z łaskaj ščyraj apošni ŭžo raz?
Pačakaj... Jašče maješ ty čas...
Pačakaj... Ci ty žyŭ i zmahaŭsia ź biadoju,
Kab zahinuć, prapaść, nia pryjści na ziamlu,
Nia zirnuć, što zrabiłi z staronkaj tvajoju,
Ci raźviejała, rodnaja, hora-nudu
Miž paloŭ, miž ludzioŭ choć na čas?..
Ty spytajsia... pakul nie zahas...
Ty spytajsia, što tam, dzie bahaty i biedny
Majuć roŭnuju dolu i roŭny spakoj,
Dzie ščaśłivych niama, dzie niama horkich, blednych,
Tych, što zmučany viečnaj žyćciovaj tuhoj.
Ty spytajsia... ŭ apošni ŭžo raz
Daść žyćcio tabie, peŭna, adkaz...
Ty spytajsia, ci jość što ŭ błakitu biazdonnym,
Čym tam dušy žyvuć i šukajuć čaho?
Bo kałi ŭsie tam roŭny, ŭ tym carstvie biassonnym, –
– Tam niama i zmahańnia, navošta jano?
Tam ni złoby niama, ni pytańniaŭ haračych,
Tam i mety niama, tam – ničoha niama!
Jak žyvie tam duša adyjšoŭšych i śpiačych
U chałodnaj ziamłi, ŭ zmroku cišy i sna...
Jak tam žyć, čym tam žyć?.. Tam i serca nia bjecca,
Nia ściskajecca sumam pryjemnym jano.
Tam – šyrokaj krynicaju hora nia llecca,
Nie haryć tam i dziŭnaha ščaścia śviatło...
Ty spytajsia, ŭ čym ščaście tam dušy znachodziać,
I ci jość jano, ščaście, ci heta mana?
Mo darma nas žyćcio snami viečnymi zvodzić,
Śmierć... ci daść tabie dolu i ščaście jana?
Ty spytajsia... pačuješ adkaz,
Bo ŭ apošni pytaješsia raz...
1922.
|
|
